Ξεκινώντας από το δεδομένο ότι το σώμα μας είναι το βασικό όργανο δράσης και μέσο ανάπτυξης και αντίληψης, μπορούμε να κατανοήσουμε πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η γνωριμία με το σώμα και τις δυνατότητές του στην νηπιακή ηλικία.
Η καλλιέργεια κινητικών δεξιοτήτων μέσα από ένα μάθημα ψυχοκίνησης, χορού ή κινητικού παιχνιδιού προϋποθέτει ότι το άτομο-παιδί αντιμετωπίζεται σαν ολότητα. Το μάθημα δημιουργεί τις συνθήκες όπου τόσο το πνεύμα όσο και το σώμα βρίσκονται σε εγρήγορση και συνδημιουργούν.
Ένα μάθημα προσχολικής κινησιολογίας περιλαμβάνει παιχνίδι, στόχους, ψυχαγωγικές συνεργασίες μεταξύ των παιδιών, ανάπτυξη της χωρικής αντίληψης, δημιουργικότητα και κυρίως καλλιέργεια της προσωπικής κινητικής και αντιληπτικής ταυτότητας του κάθε παιδιού.
Η δυνατότητα έκφρασης μέσω του σώματος δίνει στα παιδιά την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με το συναίσθημά και τη φαντασία τους, βοηθάει στην αίσθηση αυτοπεποίθησης, καλλιεργεί τον ρυθμό, εκτονώνει την ενέργειά τους με τρόπο δημιουργικό και πνεύμα συνεργασίας.
Έννοιες όπως γρήγορα-αργά, ψηλά-χαμηλά, δίπλα, από κάτω, από πάνω, μαζί με κάποιον, αντίθετα από κάποιον κ.τ.λ. αρχίζουν να γίνονται αντιληπτές και να βιώνονται σωματικά.
Στα νήπια οι κινητικές δεξιότητες αναπτύσσονται σε μεγαλύτερο βάθος καθώς τα παιδιά είναι σιγά σιγά σε θέση να αναγνωρίσουν ποιότητες της κίνησης και να χρησιμοποιούν τα άκρα τους με μεγαλύτερη δύναμη και έλεγχο. Ταυτόχρονα το παιδί καλείται να αυτοσχεδιάσει σε συνεργασία ή μόνο του προκειμένου μέσα σε μια κινητική ελευθερία να ανασύρει από την μνήμη του ή ενστικτωδώς όσα έχει μάθει ή να εκφράσει την προσωπική του κινητική ταυτότητα, κάτι εξαιρετικά σημαντικό για την αυτοπεποίθηση και την καλλιέργεια μιας σφαιρικής ενδυνάμωσης του παιδιού. Το κινητικό μάθημα παροτρύνει τα παιδιά να αποτυπώσουν μέσω της κίνησής τους ιστορίες και ρόλους. Δίνει την δυνατότητα στο παιδί να εξωτερικεύσει τις σκέψεις του, τις δεξιότητές του και να συνδημιουργήσει με τα άλλα παιδιά.
